Artık sonbaharın ortasındayız. Dünden itibaren yağmurla birlikte esen sert poyraz yaz-sonbahardan, sonbahar-kış dönemine girdiğimizin bir işareti. Bugüne kadar ısıtılmasına gerek duyulmayan evlerin kiminde sobalar yandı, kiminde kaloriferler.
Bu hafta sonu hurmaları toplayıp kurutmak üzere soymayı planlamıştık oysa.
Mevsim geçişini bahçede de tüm canlılığı ile belirgin şekilde yaşıyoruz. Dün ve bugün bahçeye giremedik ama ondan önceki bir kaç gündeki duruma birlikte bakalım.
Sebze adaları hala ayakta. Oysa, adaların dışına diktiğimiz yaz sebzeleri çoktan ya söküldü ya da terkedildi. Bu vesileyle Sebze adaları tekniğinin mevsim sebzelerinin yaşam ve verimlilik sürelerini de uzattığını rahatlıkla söyleyebiliriz. Bunun sebebi muhtemelen adalardaki mikroflora sebebiyle oluşan güçlü kök yapıları, mevsim sebebiyle zorlaşan koşullarda bile beslenebilmeleri, dirençlerinin artmış olması, özellikle de birlikte dikildikleri kardeş bitikilerle dayanışmanın verdiği fazladan güç olsa gerek.
Sonuna çok yaklaşmış olsa bile hala dalında kızaran, her biri yarım kilodan fazla pembe domateslerimiz.
Güzellikleri, nefis lezzetleri ve aromalarıyla eski göz ağrımız turuncular.
Hava soğumuş, güneş azalmış, geceleri çiğ, hatta kırağı yağarmış, ne gam. Siyah cherry domatesler salkımlarında fabrika gibi çalışıyorlar.
Bu yıl patlıcana gark olduk. Hala veriyorlar. Artık ne yapacağımızı şaşırdık. Konu komşu, akraba da talep etmiyor. Oysa hepsi topu topu 12 kök kadardı.
Bu durumda, adalarda bizi hiç yalnız bırakmayan, hala tüm güzellikleriyle gözümüzü okşayan kadifelerin bildiklerimizin dışında da mutlaka önemli bir rolü olmalı.
Mutfak otları için yaptığımız adalarda da durum farklı değil.
Kalıcı ıspanaklar (perpetual spinach) yaz başından itibaren kimbilir kaçıncı yapraklarını veriyorlar. Bu kadar az bir alanda, bu kadar uzun süre ve bol miktarda üreyebilen, her türlü besince çok zengin başka bir sebze yoktur herhalde. İhtiyacımız olmadığı zaman bile yaşlanan yaprakları koparıp yenilerinin gelmesini teşvik ediyoruz.
Rokalar devleşti. Koparılan iki sap bir salataya rahatça yetiyor.
Bunların dışında, yabani rokalar, maydonozlar, taze soğanlar, kıvırcıklar, salata yaprakları, kırmızı pancarlar, uzun sarımsak filizleri havanın serinlemesiyle daha da canlandılar sanki.
Kış sebzelerimiz de boş durmayıp olgunlaşmaya başladılar.
Birkaç karnıbahar kesip yedik bile. Pazardan alınanlardan kesinlikle farklı.
Olgunlaşan brokolileri bekletmeden kesiyoruz. Onlar da yaprak aralarından uçlar uzatarak yeni çiçeklerini hazırlıyorlar. Bu k
merhaba,
bahcedeki sonbahar hasati cok guzel gorunuyor.elinize saglik..
Gecen hafta icinde ispanyanin guneyine (andalucia) bir ziyaretimiz oldu. Sokaklardaki agaclardan kendi elimizle portakal ve limon topladik..
ayrica cordoba bolgesine ait siyah domates yedik..cok lezzetliydi..tohumlarini binbir zorlukla topladim..su anda kurutuyorum..ama bizim buralarda soguktan meyve sebze yetistirmek zor..zaten amerikaya da goturemem..eger ilgilenirseniz ve yasadiginiz iklim uygunsa bu tohumlari size gonderebilirim…bir gun yolumuz duserse gelip tadina bakariz:))
selamlar,
kalifornia
Merhaba,
Bloğunuzun yeni takipçilerindenim. Çanakkale Bayramiç’de çiftlik yapmak üzere bir toprak aldık. Baharla birlikte üzerinde yaşamaya başlayacağız. Tahmin edersiniz ki aklımız fikrimiz, tohum, fidan, toprakta. Örnek ve ilham alacağımız çok bilgi edindik notlarınızdan. Elleriniz dert görmesin 🙂
Kalıcı ıspanağı görünce hemen aradım tohumunu nerede bulabilirim diye, bir sonuç alamadım. Becerebildiğim ölçüde yerel tohumları üretmek istiyorum ancak çok yıllık sebzelerin -hele ıspanak gibisi- cazibesine kapılmamak zor.
Tohumu nereden, nasıl bulurum iki satır yazarsanız çok sevinirim.
Sevgiler,
Emel Kızılcık
[email protected]
Memnun oluruz, çok makbule geçer. [email protected] adresinden haberleşelim. Size adresimizi yazalım.
Emel hanım, kalıcı ıspanak bizim pazıya benziyor ama biraz farklı. İlk seferinde thomson&morgan’dan almıştık.
Sonbahar bahçenizin resimleri gerçekten insanın içini açıyor. Bizim, İngiltere’de bahçemizde 6 tane tavuğumuz var. O yüzden fazla bir şey ekemiyoruz. Ekili toprağı kümes teliyle çevirsek bile bir yolunu bulup içine giriyorlar. Ne yapalım gülü seven dikenine katlanırmış. Ancak onların da hakkını yemememiz lazım. Bizi hiç taze yumurtasız bırakmıyorlar.
bahceniz cok guzel gorunuyor, ellerinize saglik ve de afiyet olsun tabi 🙂
merhaba;
gene keyifle okuyoruz yazdıklarınızı.bizim bahçede bir bölümde szin yöntemi denemiştik,aynı yazdığınız gibi bu soğukta bile yemyeşil ve sebze dolu!tekrar tşkrler!
resimlerde çileklerin altında siyah bir örtü gördüm.acaba bu özel bir örtü müdür? bizim çileklerde bir türlü başarılı olamadım.
şimdiden yardımlarınız için sağolun
sevgiyle kalın
şebnem
Şebnem hanım teşekkürler. Sebze adası mı yaptınız? Ne güzel. Bu tekniğin yaygınlaşması gitgide daha çok insana sebzelerini kendi yetiştirme şevki veriyor.
Çileklerdeki siyah örtü, malç örtüsüdür. Siyah malç naylonu olabileceği gibi, ince gözenekli siyah bir örtü de olabiliyor. Toprağı sıcak tutmak, yabancı otu engellemek, çileklerin temiz kalması gibi yararları var.
Kayhan bey teşekkürler. İngilterede tavuk.. Şanslısınız. Biz burada henüz tavuk beslemeye başlayamadık. Bir kümesiniz olduğuna göre bol bol fermente tavuk gübreniz de oluyordur. Bir iki sebze adası iyi olur. Gübre ve EM sayesinde bitkiler çok uzar, tavukların boyu yetişmez, böylece herkes mutlu olur 🙂
Çok teşekkürler.
kocayemis cok guzel bir bitki ne guzel bahcenizde olmasi. Harika bir bahce huzur dolu, mutluluk meyvesi bile var mevsim donumu huznunu hafifletiyor sizin bahce 🙂
cevap için çok teşekkür ederim! koskoca bahçede sadece bir bölüme yapmıştım hala yemyeşil ve sebze dolu…bahçedeki diğer sebzeler kurudu gitti:)
sevgiler
Teşekkürler Beste, gerçekten de bahçenin bir bölümüne henüz sonbahar gelmemiş gibi:) Öte yandan bu mevsimin işleri de az değil, tabii hava şartları izin verirse daha hurmalar ve zeytinler toplanacak.
Sabahtan beri ve akşama kadar bilgisayarın ekranıyla bakışıyorum. Sayenizde bu bunaltılı yaşantıma bir pencere açılıyor, nefis kokularla karışık temiz bir nefes geliyor. Pırasaların tadından, domatesin kokusuna, güz soğuğunun ürpertisinden, kuruyan yaprakların kederine, karnıbaharın bembeyaz mucizesinden, dalları dolduran rengarenk yüklerin çekiciliğine bir sürü hayali canlandırıyorsunuz gözümde. Teşekkürler…
Bir yaprak düşse dalından
Sonbahar olurum
Hüznü mendilime katlar
Bezbahar olurum
Bir şişse,bir şişse ciğerlerim
Kış’ı seninle geçirir
İlkbahar olurum…
db
bakın burada bir kardeş bitki haberi daha var.
http://pembedomates.blogspot.com/2009/11/domates-ve-calendula-arvensis.html
sevgiler
nalan
”Güzellikleri, nefis lezzetleri ve aromalarıyla eski göz ağrımız turuncular.” dediğiniz bu çeşidin özel bir adı var mı?
Varsa da biz bilmiyoruz. Bu çeşit yaklaşık 30 senedir bizde 🙂