Baklalar, Isırgan Çayı ve Komşu Kuşlar

Mayıs ortasından bu yana hummalı bir faaliyet içindeyiz. Sebze adaları elden geçti, iki yıl önce OSB kullanarak yaptığımız deneme adalarının çerçevelerini ağaç ile değiştirdik. Fideler sırayla büyüdüler ve partiler halinde yerlerine dikildiler.

Arazide meyve fidanlarının bulunduğu alanlara, sebze parkına ve zeytinlerin diplerine ektiğimiz baklaları ikişer kez budadıktan sonra çoğunu dipten keserek kökleri toprakta bıraktık. Bitkiler de çoktan kompost oldular.

Yaptığımız yeşil gübrelemenin sonucunu görmek için bir kaç bakla kökünü sökerek duruma bakıyoruz.

Bakla kökleri resimdeki gibi nohuttan küçük, mercimekten büyük, hafif pembemsi nodüllerle dolu. Bu nodüller topraktaki “rhizobium” azot yapıcı bakterilerle baklagillerin ortak yaşama girmeleri sonucu oluşturuluyor ve bitkiler tarafından alınabilir azot içeriyor. Bu şekilde dekar başına 30-40 kilogram civarında alınabilir azot toprakta bırakılmış oluyor.

Geçen yıl yeni yaptığımız sebze parkı ve önceki sebze adalarına fidelerimizi ekiyoruz.

Adalarda bir ay kadar önce fidelerini diktiğimiz muhtelif çeşitlerdeki kıvırcıklar artık yenecek hale geldiler. Buralardaki baklaları hala dipten kesmedik.

Sebze adalarının belki daha önce vurgulamadığım başka bir üstünlüğü, aynı adada yılın 12 ayı sürekli bir şeyler yetiştirebilme imkanı. Geleneksel yöntemle böyle bir şey mümkün değil. Kıvırcıkları sökmeden aralarına domatesleri, kadifeleri ve fesleğenleri diktik bile. Domatesler büyürken kıvırcıklar birer birer eksilecekler.

Bu imkanı veren adalardaki çok yüksek oranlı organik toprak karışımı. Her mevsim toprağa malç gibi yayılan bir tabaka kompost, zorlanmış rotasyonda bile yeni mevsim bitkilerini rahatlıkla beslemeye yetiyor.

Fermente edilmiş ısırgan ekstresi yapılışı:

Üç hafta önce bir çuval ısırgan topladık. Biyodinamik tarımın vaz geçilmez uygulaması olan fermente edilmiş ısırgan ekstresi yapmayı deniyeceğiz.

Isırganları çim biçme makinesinden geçirerek parçalıyoruz.

Fermentasyon için 80 litrelik bir fıçı kullanacağız.

Isırganları fıçıya koyup suyla dolduruyoruz. Fermente ısırganın dayanılmayacak kadar kötü koktuğu söyleniyor. Bu yüzden hem fermentasyonu düzenlemek, hem de kokuyu bertaraf edip etmeyeceğini anlamak için suya yarım litre EM ve bir o kadar da kendi yaptığımız laktik asit bakterileri içeren aktifleştirilmiş serumdan ilave ediyoruz. Fıçının üzerine ısırganların hava ile temasını kesecek şekilde bir plastik kevgir yerleştirip PH’ı 7.3 olarak ölçüyor ve kapağı kapatıyoruz.

İki hafta sonra fermentasyon tamamlanıyor. PH’ı 5.0 olarak ölçüyoruz. Fermentasyon bakterileri işlerini görmüşler. Ekstrenin kokusu enfes değil ama öyle dayanılamayacak bir koku durumu da yok. Böylece bir çok besleyici ile zengin organik sıvı gübremiz hazır. 1:10 oranında sebzelerin sulama suyuna katacağız.

Bahçede yetişmiş kaç tane goji oldu, tam bilmiyorum. İki yüzü biraz geçti sanırım. Bunlar geçen yılın fidelerinden arazinin alt bölümünde oluşturduğumuz goji bahçesinden. Buradakiler henüz 50 civarında.

Geçen hafta rüzgarın izin verdiği bir ara zeytinlere ilk kaolin uygulamasını yapıyoruz. Zeytinler çiçek tomurcuklarını hazırladılar. On güne kadar çiçek açacaklar. Kaolin ile birlikte içinde Bor, Çinko, molbydenum ve deniz yosunundan oluşan organik sertifikalı bir yaprak gübresi de ilave ediyoruz.

 

Meyve fidanlarına rüzgar fırsat vermedi. Hafta sonu çok sakindi ama yağmur yağar diye çekindik. Nihayet meyvelere de bugün kaolin ve aynı organik yaprak gübresi uygulandı.

Martta derin budadığımız alev ağaçları yeni sürgünleriyle isimlerine yaraşır bir görüntü oluşturdular.

Üç yıl önce tohumdan yetiştirdiğimiz bu mimozalar (Mimosa Acacia Retinodes) bir yıl gecikme ile bu yıl ilk kez çiçeklendiler. Önceki kışta yeni fideler çok soğuyan havada donmuş, baharda köklerden tekrar sürmüşlerdi. Biz bunları fazla büyümeyecek sanıyorduk, bu yüzden az bir alana bir sürü dikmiştik ama epey büyüyen ağaç oluyorlarmış. Bir özellikleri de bazı akasya türlerinde olduğu gibi toprağı beslemeleri. Diplerindeki diğer bitkilerin coşmalarından bu özelliğini gözleyebiliyoruz.

Evin arka tarafında bulunan sundurmanın kenarındaki arap yaseminin içinde bir saka kuluçkada. Bizden bir metre uzakta ama görülmediğini sanarak yuvasını yapmış. Umuyoruz yavrularını çıkarıp uçurabilir.

Meyvelitepeye ilk geldiğimizden bu yana kuş çeşitliliği ve sayıları epey arttı. Çoğu ötücü pek çok orman kuşu çevremizi sarmış durumda. Bu ara gece gündüz kuş şakımalarımız eksik değil. Bahçedeki hanımelinin içinde bir kızılgerdan, ön taraftaki leylandilerin içinde bir karatavuk yerleşmiş durumda. Hafta sonu, kendilerine arka bahçede yer arayan bir çift ispinoza “orada yerimiz kalmadı, sizi leylandiler arasına alalım” dedik, lakin önerdiğimiz yeri beğendirebildik mi bilmiyoruz.